SøkSvar
Som Ordbog over det danske Sprog fortel, kjem både kreti og pleti frå Det gamle testamentet, altså frå hebraisk:
(efter 2Sam. 8.18, 15.18 og 20.23) om kong Davids livvagt (alm. tydet som «kretere (folk fra øen Kreta) og filistre»); brugt alm. (ofte lidt nedsættende) som betegnelse for alle slags folk
Bibelomsetjingane på 1900-talet nøgde seg med å vise til «livvakta», men i 2011 kom kretarane og pletarane inn. Pletarar er ikkje omtalt nokon annan stad i litteraturen.
I ODS finn vi elles dette talande dømet: «For slig en Himmel vil jeg mig betakke, / Hvor Crethi og hvor Plethi tages op.» (Adam Homo av Fr. Paludan-Müller)
Dette er altså ikkje personnamn, og den rette skrivemåten i dag er med små forbokstavar. Vil vi bruke store, får vi heller skrive Per og Pål, som er to alen til av same stykke.