Svar
Sjøkvinne er ikkje eit etablert og allment godteke norsk ord, men du kan saktens nytte det om du vil.
Noko anna ord enn sjømann kjenner vi ikkje til som innarbeidd nemning på ein einskildperson som arbeider om bord. Ein er ofte nøydd til å skrive om for å få fram at det dreier seg om ei kvinne. Ordet sjøfolk kan berre løyse problemet i fleirtal, og ordet sjøfarar har ikkje rett valør.
Ordet sjøkvinne har vore nytta sporadisk i nokre tiår, oftast med retorisk føremål. Det er mest historiske, ikkje grammatiske, grunnar til at det ikkje har fest seg. Her er eit døme på bruk i sakprosa.
Den gravide sjømannen og skipsarbeidstakaren
Regjeringa Stoltenberg II bytte ut ordet sjømann i sjømannslova med «arbeidstaker på skip» mellom anna fordi lova inneheldt permisjonsreglar for «gravid sjømann», sjå denne pressemeldinga og kapittel 7.1. i Prop. 115 L (2012–2013). Lova vart omdøypt til skipsarbeidslova. Men arbeidstakar på skip er ikkje eitt ord, og det er ikkje lett å bruke i alle samanhengar.
Sjøfolk i utenriksfart har protestert, men lova er vedteken.
Ordet skipsarbeidar/skipsarbeider har ei anna historie enn sjømann.