Rett til kommunikasjon på bokmål eller nynorsk

De skriv bokmål trass i at eg skreiv til dykk på nynorsk

Eg skriv til dykk av di de har svart meg på bokmål, trass i at eg sjølv brukar nynorsk.

I språklova § 15 heiter det at statlege og fylkeskommunale organ i dokument som er retta mot privatpersonar, skal bruke det norske skriftspråket som privatpersonane sjølve har brukt i kommunikasjon med organet, eller som privatpersonane har meldt frå om at dei ønskjer. Denne plikta har de ikkje oppfylt.

No vil eg at de svarar meg på det skriftspråket eg har valt, altså nynorsk.

Eg minner om at statsorgan og fylkeskommunar skal syte for å ha den kompetansen som må til for å kunne bruke både bokmål og nynorsk etter lova (jf. språklova § 16). Det er leiinga, og ikkje kvar enkelt tilsett, som har ansvaret.

Med von om språkleg betring

De har brukt feil skriftspråk i dokumentet mitt

Eg skriv til dykk av di eg vil klage på skriftspråket de har brukt i […].

Eg brukar nynorsk, men dokumentet eg har fått, er på bokmål.

I språklova § 14 andre leddet heiter det at statsorgan skal utferde løyve og faste formular som direkte gjeld privatpersonar, på anten bokmål eller nynorsk dersom privatpersonane krev det. Denne plikta har de ikkje oppfylt.

I språklova § 17 heiter det at privatpersonar kan klage og krevje at dokument blir utferda på nytt.

No vil eg at de utferdar dokumentet mitt på nytt, denne gongen på nynorsk.

Eg minner om at statsorgan og fylkeskommunar skal syte for å ha den kompetansen som må til for å kunne bruke både bokmål og nynorsk etter lova (jf. språklova § 16). Det er leiinga, og ikkje kvar enkelt tilsett, som har ansvaret.

Med von om språkleg betring

Den digitale løysinga dykkar finst berre på bokmål

Eg skriv til dykk av di eg ikkje er nøgd med den digitale løysinga for […]. Denne løysinga finst berre på bokmål.

Eg brukar nynorsk og har krav på å møte språket mitt i dei løysingane eg treng.

I språklova § 14 heiter det mellom anna at statsorgan skal gjere skjema og andre sjølvbeteningstenester tilgjengelege på bokmål og nynorsk samtidig. Denne plikta har de ikkje oppfylt.

No vil eg at de syter for å få på plass digitale løysingar på både nynorsk og bokmål.

Eg minner om at statsorgan og fylkeskommunar skal syte for å ha den kompetansen som må til for å kunne bruke både bokmål og nynorsk etter lova (jf. språklova § 16).

Det er leiinga, og ikkje kvar enkelt tilsett, som har ansvaret.

Med von om språkleg betring

De må få betre rutinar for bruk av skriftspråk i brev

Vi skriv til dykk av di vi ikkje er nøgde med rutinane de har for bruk av skriftspråk i brev.

Vi veit at de ofte skriv brev og e-post på eit anna skriftspråk enn det mottakarane brukar sjølve. Innbyggjarar som brukar nynorsk, ventar at de svarar på nynorsk når de kommuniserer skriftleg med dei.

I språklova § 15 heiter det at statlege og fylkeskommunale organ i dokument som er retta mot privatpersonar, skal bruke det norske skriftspråket som privatpersonane sjølve har brukt i kommunikasjon med organet, eller som privatpersonane har meldt frå om at dei ønskjer. Denne plikta har de ikkje oppfylt.

Etter § 18 i språklova kan språkorganisasjonar påpeike overfor eit statsorgan at dei meiner organet bryt føresegnene som er nemnde i §§ 14 og 15, jamvel om saka ikkje vedkjem organisasjonane sjølve.

No vil vi at de i framtida svarar innbyggjarane på det skriftspråket dei har nytta sjølve.

Vi minner om at statsorgan og fylkeskommunar skal syte for å ha den kompetansen som må til for å kunne bruke både bokmål og nynorsk etter lova (jf. språklova § 16). Det er leiinga, og ikkje kvar enkelt tilsett, som har ansvaret.

Med von om språkleg betring

De har ikkje alle skjema og digitale løysingar på både nynorsk og bokmål

Vi skriv til dykk av di vi ikkje er nøgde med […].

Vi veit at de har ei rekkje sjølvbeteningsløysingar som er viktige for innbyggjarane. Hjå dykk finst ei eller fleire av desse løysingane berre på bokmål.

I språklova § 14 første leddet heiter det at statsorgan skal gjere skjema og andre sjølvbeteningstenester tilgjengelege på bokmål og nynorsk samtidig. Denne plikta har de ikkje oppfylt.

No vil vi at de syter for å få på plass alle dei digitale løysingane på både nynorsk og bokmål.

Vi minner om at statsorgan og fylkeskommunar skal syte for å ha den kompetansen som må til for å kunne bruke både bokmål og nynorsk etter lova (jf. språklova § 16). Det er leiinga, og ikkje kvar enkelt tilsett, som har ansvaret.

Med von om språkleg betring

Kommunikasjon på feil skriftspråk

Vi skriv til dykk av di vi ikkje er nøgde med skrivepraksisen dykkar.

Vi har vedteke og meldt frå om at vi vil ha all skriftleg kommunikasjon med dykk på nynorsk. Likevel ser vi at de oftast vel å skrive bokmål.

I språklova § 11 heiter det mellom anna at ein kommune eller ein fylkeskommune sjølv kan vedta å krevje at statsorgan skal bruke berre bokmål eller nynorsk i all skriftleg kommunikasjon med kommunen eller fylkeskommunen.

I språklova § 15 heiter det at statsorgan og fylkeskommunar i dokument som er retta mot ein kommune eller ein fylkeskommune som har gjort språkvedtak etter § 11, skal bruke det vedtekne skriftspråket.

Plikta til å skrive på nynorsk har de ikkje oppfylt. No vil vi at de i framtida brukar det skriftspråket vi har vedteke.

Vi minner om at statsorgan og fylkeskommunar skal syte for å ha den kompetansen som må til for å kunne bruke både bokmål og nynorsk etter lova (jf. språklova § 16). Det er leiinga, og ikkje kvar enkelt tilsett, som har ansvaret.

Med von om godt samarbeid