Er og-teiknet (&) brukande?

I vanleg tekst bør ein ikkje nytta teiknet &. Det høyrer heller ikkje heime i offentlege namn og nemningar.

På norsk tyder & alltid ‘og’. Det var lenge nesten berre nytta i firmanamn, til dømes «Jensen & Co.». Det er òg tradisjonelt nytta mellom namn på samforfattarar, som i «Koht & Skard», men dette er ikkje obligatorisk.

I nyare tid er det teke i bruk som eit verkemiddel i poesi og kunst. Ikkje minst har marknadsførarar og andre kommersielle aktørar nytta det til å piffa opp namn og nemningar og gje dei ein lett retro-dåm.

Teiknet bør ikkje takast i allmenn bruk. Det vil mellom anna vanskeleggjera søking i basar og på nettet. Men der det er brukt tradisjonelt og fyller ein funksjon, er det ikkje noko problem. Ein får sjølv vurdera om det er for moteprega.

Teiknet & blir gjerne kalla et-teikn, fordi det opphavleg gjev att den latinske konjunksjonen et, som tyder ‘og’. I Cappelens Stor norsk-engelsk ordbok står det dessutan at teiknet blir kalla «ampersand el. kommersielt og-tegn».